ترانه به زبان فارسی و گویش مازندرانی
پیچیده عطر یادت در جان جانم ای گل می خواند قطره قطره شور سبزت را بلبل رفتی و برفی سنگین جای پایت را پوشانده این رد پای عمر است بر گیسویم جا مانده تنها تو در این اندوه با جان من هم دردی می دانم ...