پاپ باكلام
این منم تنها نشسته مثل پیچك پای دیوار خسته از رفتن و موندن خسته از این همه تكرار باورم شده كه برگا از غم آدم میمیرن بس كه غرق آه و نخوت عشقو نادیده میگیرن كی میگه بهار بهونه ست تا یخای دلم ...