تصنیف چهارگاه از محمدجلیل عندلیبی سال ۱۳۶۵
هر كه نداند كه چه این گشته بود در سر ما بو نبرد تا نكشد جرعهای از ساغر ما بگذرد از آب بقاء تشنه شود بهر لقاء زنده دلی كو بچشد قطره ای از كوثر ما آنكه به معیار شرف در نشناسد ...