ترانه ساخته حمید شاهنگیان، ۱۳۷۲
وقتی نسیم حامل پیغام روشنی از معبر تلاطم دریا آهسته میوزید در بیشه غروب خورشید خفته بود ناگاه از تقاطع گلهای آسمان نوری به روشنایی پرواز از بیكران مرد حقیقت عبور كرد لبخند زد ستاره، ستاره ...