تصنیف ساخته جمشید آقایی، ۱۳۸۴
گر چه افتاد ز زلفش گرهی در كارم همچنان چشم گشاد از كرمش میدارم به طرب حمل مكن سرخی رویم كه چو جام خون دل عكس برون میدهد از رخسارم پاسبان حرم دل شدهام شب همه شب تا در این پرده جز اندیشه او ...