تصنیف سه گاه ساخته محسن حسینی، ۱۳۸۴
ای راحت روانم، دور از تو ناتوانم باری، بیا كه جان را در پای تو فشانم این هم روا ندارم كایی برای جانی بگذار تا برآید در آرزوت جانم بگذار تا بمیرم در آرزوی رویت بی روی خوبت آخر تا چند زنده ...