ترانه ساخته صادق نورانی، 1395
مثه مرداب تو خودم میپوسم دستامو بگیر و دریایی كن بشینم تا كی پای پنجره ها دلمو غرق شكوفایی كن تو غروبی كه ازت لبریزم چهره ی ماه تو دیدن داره قصه ی بی سر و سامونی من از زبون تو شنیدن ...