ترانه ساخته فرید صدیقی، 1389
دنیا نبود عرصه ی روح رهایتان در لامكان آبی عشق است جایتان ای رازهای خاك كه هر صبح می وزد زان سوی ابرهای سحر روشنایتان رفتید سمت روشن هستی و می رسد تا كوچه های شهر خدا رد پایتان دستی براورید ...