تصنیف نوا ساخته محمدزمان اسماعیلی، ۱۳۷۸
خوش آن كه غم عشقت با جان وی آمیزد بر یاد تو بنشیند وز شوق تو برخیزد چون قبله شود رویت از سجده نیاساید ور جام دهد لعلت از باده نپرهیزد گر سرو دلاویزت طرف چمن آراید كی غنچه دل پر خون در شاخ گل ...