تصنیف سه گاه با صدای مجتبی عسگری، ۱۳۸۴
چون زلف تو ام جانا در عین پریشانی چون باد سحرگاهم در بی سر و سامانی من خاكم و من گردم من اشكم و من دردم تو مهری و تو نوری تو عشقی و تو جانی در سینه سوزانم مستوری و مهجوری در دیده بیدارم پیدایی ...