ترانه ای درباره ایران ساخته بامداد بیات
از تو یادگرفتم عشو زیر سقف ساده بودن تو می گفتی آدما هم میتونن پرنده باشن تو می تونن رها شن از شهر عاشقونه مثل ابرا دست خورشیدو بگیرن برسن به اوج دریا تو یه همدردی یه همدرد حتی وقتی كه نباشی ...