تكخوانی جلال الدین محمدیان، 1362
به صحرا بنگرم صحرا ته وینم به دریا بنگرم دریا ته وینم بهر جا بنگرم كوه و در و دشت نشان روی زیبای ته وینم زدل مهر تو ای مه رفتنی نی غم عشقت بهر كس گفتنی نی ولیكن شعله مهر و محبت میان مردمان ...