تصنیف در فضای موسیقی دستگاهی و بی كلام همین قطعه
ای باغ مه گرفته در دشت بی هیاهو ما تشنه ی تو هستیم ما را ببر بدان سو آن سو كه رنگ سنگش فیروزه ای تر از آب آبی آسمانیست هر شبنمی بر این خاك چون آب زندگانیست سرچشمه ی جوانیست من مانده ام اسیر ...