تصنیف نوا ساخته ساسان جمالیان، ۱۸/۷/۱۳۸۴
ز خون رنگین بود چون لاله، دامانی كه من دارم بود صدپاره همچون گل، گریبانی كه من دارم سیه بختان فراوانند اما كی بود كس را چنین صبر كم و درد فراوانی كه من دارم غم عشق تو، هر دم آتشی در دل برافروزد ...