تصنیف نوا، 138
می روم تا برسم تا دریا تا دلم را ببرد وقت تماشا دریا پیش از این درد مرا هیچ نمی فهمیدند می روم تا بگویم پس از این با دریا می روم تا برسم تا لب ساحل تا صدایش بزنم باز كه دریا دریا دست ما ...