داستان «شیرین و فرهاد» یكی از مثلهای مشهور برای توصیف عشق آتشین در ادبیات منظوم فارسی است. وحشی بافقی با روایتی دیگر این ماجرای عاشقانه را به نظم كشیده است.
در این روایت آمده است كه شیرین، شاهزادهی ارمنی، همواره هوس نوشیدن شیر میكرد، اما گلهی گوسفندان از قصر محل زندگی شیرین دور بود. خدمتكاران برای آوردن شیر باید راهی دراز را میپیمودند و بهسبب طولانی ...