«ماتیو» و «توما» به فاصلهی دو سال از هم پا به دنیا میگذارند و هر دو معلول ذهنی– جسمی هستند. ژان لویی فورنیه در این كتاب، روایت زندگی خود و دو پسرش را بیان میكند.
ماتیو و توما، ابتدا در آغوشِ خانواده و با كمك پرستاری دلسوز زندگی میكنند؛ اما كمكم بهعلّت مشكلات خانوادگی و فراهم نبودن برخی شرایط برای نگهداریشان، آنها را به یك مركز توانبخشی میبرند كه البتّه ...