این كتاب گویا یكی از بهترین نمونههای «ادبیات روانشناسانه» است كه روایت زندگی «دكتر ویكتور فرانكل» در اردوگاه كار اجباری رژیم نازی و داستان زنده ماندن او را شرح میدهد.
راوی داستان، دكتر ویكتور فرانكل، دربارهی وضعیت اسیرانی میگوید كه در اردوگاههای نازی بودند و اینكه اوضاع آنها مترادف بود با هراس، اتاق گاز، كورههای آدمسوزی، كشتارهای گروهی و سقوط در گودالها ...