• 8 قطعه
  • 346 دقیقه
  • اهل هرات

    همه عالمان هرات «عبدالله» نوجوان و حافظ قرآن را می‌شناسند. شیخ بزرگ هرات تصمیم می‌گیرد او را به جای خود بنشاند تا در محضرش مراتب عرفان را بیاموزد. به این ترتیب مسیر زندگی عبدالله تا رسیدن به مقام عرفانی «خواجه عبدالله انصاری» شكل می‌گیرد.

    اطلاعات تکمیلی

    • نوع متن: متن اصلی
    • ترجمه / اقتباس شنیداری: سعید تشكری
    • قالب كتاب گویا: نمایشی
    • بازیگر: گروهی از بازیگران اداره كل نمایش رادیو
    • كارگردان برنامه/نمایش رادیویی: ژاله علو
    • تهیه كننده برنامه/نمایش رادیویی: ماهداد توكلی
    • سردبیر رادیویی: جهانشاه آل محمود
    • تهیه كننده كتاب گویا: سید علی میرطالبی پور
    • دبیر سرویس: سارا عشقی نیا
    • رده سنی: عمومی
    • افكتور: فرشاد آذرنیا
    • صدابردار: علی حاجی نوروزی
    • كلید واژه: ادبیات عرفانی,الاربعین فى الصفات,پیر انصار,پیر هرات,تفسیر الهروى,حلقه عارفان,حمله مغول,خواجه عبدالله انصاری,ذم الكلام و اهله,شیخ ابوالحسن خرقانی,شیخ الاسلام,طبقات الصوفیه,قاضی ابومنصور ازدی,مناجات نامه
    • منبع: اداره كل نمایش
    • نام طرح نمایش رادیویی/برنامه: قصه استان
    • نوع مرجع (نمایشنامه-نمایش رادیویی - برنامه-كتاب-فیلم): نمایش رادیویی
    • ملیت: فارسی
    • داستان: رمان/داستان بلند
    • پیشنهاد ما: در این كتاب گویا شما را به شنیدن زندگینامه عارفی بزرگ از مشاهیر این سرزمین میهمان می كنیم. «خواجه عبداله انصاری» (396-481 ق) مفسر، محدث، فقیه و عارف قرن پنجم است. وی متولد هرات و پدرش از نوادگان ابوایوب انصاری صحابی رسول الله (ص) بود. این عارف نامدار، معروف به پیرهرات، پیر انصار و شیخ الاسلام بود. خداوند به عبدالله هوش و حافظه‌ای خارق العاده عطا كرده بود بدان سان كه در نه سالگی از محضر استادانی چون قاضی ابومنصور ازدی و جارودی استفاده نموده، املای حدیث می‌كرد و در چهارده سالگی بر منبر برآمده و مجلس گفت.
    • موضوع اصلی منظومه محتوایی: 118-معارفی / تقویت باورهای دینی /فلسفه و کلام,214-فرهنگی/هویت ملی/تاریخ(اندیشه وقایع)
    • موضوع فرعی منظومه محتوایی: 244-فرهنگی/تعلیم و تربیت/کتاب و کتاب خوانی,263-فرهنگی/هنر ایرانی اسلامی/هنرهای نمایشی و تجسمی
    • سال تولید: 1384

    «ابومنصور انصاری هراتی» عائله‌مند و دكان‌دار است. او تا وقت پیدا می‌كند به كنار رود هرات می‌رود و به آن خیره می‌شود. وی روزگاری قصد داشت در عرفان به جایی برسد و روی آب راه برود تا از آن بگذرد. او ...

    اطلاعات بیشتر

    |