داستان به آغاز دهه 1890 مربوط می شود كه در آن هنگام كنولپ، چند هفته، به علت بیماری در بیمارستان ویژه بینوایان به سر برده بود.
كنولپ فردی بود آزاده و از كارگریزان كه هیچ گاه مدت زیادی را در مكانی ثابت سپری نكرده بود. او دائم در حال صحراگردی، از شهری به شهر دیگر، بود؛ اما از آنجا كه فردی باادب و خوش صحبت بود، برای یافتن میزبان ...