آواز اخلاقی و عرفانی
ای دل به كوی عشق گذاری نمی كنی اسباب جمع داری و كاری نمی كنی مشكین از آن نشد دم خلقت كه چون سبا بر خاك كوی دوست گذاری نمی كنی ترسم از این چمن نبری آستین گل كز گلبنش تحمل خاری نمی كنی