یك روز دنیا زیباتر می‌شود و همه در نور و عشق و شادی زندگی می‌كنند. آن روز هم مثل امروز این شعر را می‌خوانیم.
هم چشمه‌ی بی‌آب چشم‌انتظار اوست هم شاخه‌ی بی‌برگ فكر بهار اوست گنجشك‌های باغ لب‌تشنه، بی‌تابند هم ریشه‌های خشك در حسرت آب‌اند این باغ پرغم را امّا امیدی هست بوی نسیم آمد در آن نویدی ...