تصنیف بیات اصفهان ساخته مهرداد دلنوازی سال 1364
هر شب من سودایی از سوزن مژگانها در رشته كشتم گوهر از لولو مرجانها چون لاله جگرخونم از داغ شقایقها كز جور خزان گشتم پرپر به گلستانها بس سر نگون گردید بر ساحت گلشنها بس نخل ز پا افتاد ...