این تصنیف غیر از كنسرت گلپونه‌های 1، در آلبوم‌های رقص آشفته و حال آشفته (كه از آثار دیگر ایرج بسطامی است) تنظیم و پخش شد و پس از مرگ ایرج بسطامی در سال 1382 شهرت ملی یافت.
گل پونه‌های وحشی دشت امیدم، وقت سحر شد خاموشی شب رفت و فردایی دگر شد من مانده‌ام تنهای تنها من مانده‌ام تنها میان سیل غمها گل پونه‌ها، نامهربانی آتشم زد گل پونه‌ها، بی همزبانی آتشم ...