تصنیف شور
از فلك بگذرد ناله مستان چون رود سرو من جانب بستان دیده ها خفته در رهگذارش چون رود بگذرد از دو سو جوی خون از كنارش دیده از آن رخ و زلف و قامت برنگیرم تا قیامت چون رسد بوی گل من چه سان طاقت آرم ...