مرثیه ویژه ایام فاطمیه
تو رفتی و سرو های عالم در غربت و غم ز پا نشستند جمعی كه ز جهل چشم خود را بر چهره ی آفتاب بستند با دست سیاه بت پرستی پهلوی نماز را شكستند علی امشب از گریه بی تاب است خورشید در سوگ مهتاب است ...