ترانه با صدای مقتدا غرباوی، 1389
چشمه دلش بزرگه میره و دریا میشه تو جاده های تاریك راهی فردا میشه پلكاتو كه ببندی شب چشاشو میبنده نمیرسه به فردا كسی كه میگه دیره بال و پرتو وا كن تا بتونی كه پاشی با پر و بال بسته نمیتونی ...