تصنیف ماهور، 1385
هر كجا تو با منی من خوشدلم گر بود در قعر چاهی منزلم ای خدا این وصل را هجران مكن سرخوشان عشق را نالان مكن باغ جان را تازه و سرسبز دار قصد این مستان و این بستان مكن بر درختی كشیان مرغ توست شاخ ...