تصنیف اركسترال
میبرم منزل به منزل چوبِ دار خویش را تا كجا پایان دهم آغازِ كار خویش را درطریق عاشقی باك از طناب و دار نیست میبرد بر دوش خود منصور، دار خویش را برنمیدارد نگاه از من جنونِ سینهسوز میشناسد ...