تصنیف در فضای موسیقی دستگاهی
خدا را با كه این بازی توان كرد شب تنهاییم در قصد جان بود خیالش لطف های بیكران كرد چرا چون لاله خونین دل نباشم كه با ما نرگس او سر گران كرد بدان سان سوخت چون شمعم كه بر من صراحی گریه ...