تكخوانی شهرام ناظری، ۱۳/۰۴/۱۳۶۲
نالم ایرا ناله ها خوش آیدش از دو عالم ناله و غم بایدش چون ننالم تلخ از دستان او چون نیم در حلقهٔ مستان او چون نباشم همچو شب بی روز او بی وصال روی روز افروز او ناخوش او خوش بود در جان من جان ...