تصنیف در فضای موسیقی دستگاهی
ای ساربان آهسته ران كآرام جانم میرود وآن دل كه با خود داشتم با دلستانم میرود من مانده ام مهجور از او بیچاره و رنجور از او گویی كه نیشی دور از او در استخوانم میرود با آن همه بیداد ...