تصنیف دشتی با صدای كورس سرهنگ زاده
چه بی تابم چه خاموشم می افتاده از نوشم بود یادت هم آغوشم طنینی غم فزا پیچد هنوز آهسته در گوشم كه می گفتی شبی با من مكن هرگز فراموشم مكن هرگز فراموشم دیگر چرا ای آشنا بردی تو از خاطر مرا ...