تصنیف در فضای موسیقی دستگاهی
گر دست دهد هزار جانم در پای مباركت فشانم آخر به سرم گذر كن ای دوست انگار كه خاك آستانم هر حكم كه بر سرم برانی سهل است ز خویشتن مرانم گر خانه محقر است و تاریك بر دیده روشنت نشانم شب نیست كه ...