ترانه ساخته امیرهوشنگ شاهرخی، 1387
عمریه این در و اون در میزنم خسته ام اسیر زندون تنم دوست دارم پر بزنم از این قفس كاش میشد من این حصارو بشكنم توی این دوره زمونه آدما گوش نمیدن به صدای زندگی به نوای دلشون دل نمیدن یادشون ...