ترانه ساخته حسین اعتصامی، 1392
توی گهواره ی دستات به دنیا چشم وا كردم من از اون لحظه تا امروز تو رو مادر صدا كردم همیشه یاورم بودی میون غصه و شادی برای زندگی كردن تو عشقو یاد من دادی تو رو دوست دارم مث آسمون نفس میكشم ...