تصنیف در فضای موسیقی دستگاهی
همه فكر می كنن خوشبخت ترین مردمم من همه فكر می كنن در شهر شادی ها گمم من ولی امروز عقل آدما به چشماشونه نمی دونن كه جغد غم تو قلبم كرد پونه تموم دوره عمرم گذشت در خواب و مستی نچیدم جز گل آزردگی ...