تصنیف در فضای موسیقی دستگاهی و بی كلام همین تصنیف
آن را كه غمی چون غم من نیست چه داند كز شوق تو ام دیده چه شب می گذراند وقت است كه از پای در آیم كه همه عمر باری نكشیدم كه به هجران تو ماند دیوانه گرش پند دهی ، كار نبندد ور بند نهی ، سلسله ...