این شعر زیبا، ماجرای یك چشمه است كه سنگ‌ها مسیرش رو بسته‌ان، اما اون از حركت ناامید نمی‌شه و با امید و تلاش از اون‌ها عبور می‌كنه. حتماً این شعر رو بشنوید.
جدا شد یكی چشمه از كوهسار به ره گشت ناگه به سنگی دچار به نرمی چنین گفت با سنگ سخت: كرم كرده راهی ده ای نیك‌بخت گران‌سنگ تیره دل سخت‌سر زدش سیلی و گفت: دور ای پسر! نجنبیدم از سیلِ زورآزمای ...