یه شعر برای آبشار.
كی بود، كی بود؟ یه آبشار بلند بود قدش هزاروچند بود سرش رو كوه پاهاش تو آب صِدام میكرد شاراب شاراب رفتم باهاش دست دادم هلم داد و افتادم خندید و خندونم كرد به یك ساعت آببازی مهمونم كرد