شعری برای او كه مهربان و بامعرفت بود. او عموی خوب بچهها، حضرت ابوالفضل (ع) بود.
وقتی كه خیلی خسته بودم یال مرا هی ناز می كرد زین و یراقم را خود او با دستهایش باز می كرد او را خودم تا مكه بردم با من به كوه و دشت میرفت همراه او بودم همیشه با من به سیر و گشت میرفت ...