یه درخت آرزویی داره كه شاعر اون رو به شعر درآورده.
دار، دور، دار، درختم مادر میز و تختم سایه و شاخ و برگ من زیاده اما دلم نه راضیه، نه شاده غصه دارم، یه عالمه چون میوههام خیلی كمه كمك كن ای خدا جون تا میوههام زیاد و ارزون بشن خوشمزه ...