اجرای شهرام ناظری، ۲۸/۳/۶۲
نالم و ترسم كه او باور كند وز ترحم جور را كمتر كند عاشقم بر قهر و بر لطفش بجد ای عجب من عاشق این هر دو ضد والله ار زین خار در بستان شوم همچو بلبل زین سبب نالان شوم این عجب بلبل كه بگشاید ...