اجرای محسن روح افزا با همراهی تار شهریار فریوسفی، ۱۳۷۵
طفیل هستی عشقند آدمی و پری ارادتی بنما تا سعادتی ببری بكوش خواجه و از عشق بی نصیب مباش كه بنده را نخرد كس به عیب بیهنری می صبوح و شكرخواب صبحدم تا چند به عذر نیم شبی كوش و ناله ی سحری ...