تصنیف در فضای موسیقی دستگاهی و بی كلام همین تصنیف
گر جان عاشق دم زند آتش درین عالم زند وین عالم بیاصل را چون ذرهها بر هم زند مه دریا شود دریا ز هیبت لا شود آدم نماند و آدمی گر خویش با آدم زند بشكافد آن دم آسمان نی كون ماند ...