تصنیف اركسترال ماهور ساخته محمدجواد ضرابیان، 1396
دگر چه با تو گویم كه هر چه بود گفتم نه بیم نام كردم نه عشق را نهفتم در این زلال روشن ندیده رخ گذشتی چو غنچه دیده بستی چو گل اگر شكفتم رها مكن به خاكم كه چلچراغ تاكم بساز تكیه گاهی ز پای تا نیفتم ...